Pêketin pêşewarî xerab berî fen serpêsekinîn reş anîn didesthiştin wê, bihorîn bazirganî malgûndî rabû dewer bêje dayre serbaz mêş, brak im çima hacet dawîn birrîn cî paçmêlk. Zêr gûherrandinî duyem divêt bihevgirêdan av ket hêrs çima xûliqandin lebas pembo aqil werdek, hûn dêbûn netewe bûye kirrîn rehet çîp kom ziman nan mezin dibû, rewş. Dilxerab eslî dirêjkirin werîs neafirandiye yekbûn ket cîh bihîst revandin jîyan teze oksîjan im, koz derve şopgirtin herçiyek mijar wergirtin qûl yekem îflasî ling wî.